ANIMALS ARE FRIENDS,NOT FOOD!

Czy naprawdę pytasz jaki powód skłaniał Pitagorasa do niejedzenia mięsa? Zastanawiam się raczej przez jaki przypadek oraz w jakim stanie świadomości musiał być pierwszy człowiek, który swoimi ustami posmakował rozlanej krwi i wbił swoje zęby w mięso nieżywego stworzenia, zastawił stoły martwymi, cuchnącymi ciałami i miał czelność nazwać jedzeniem i pożywieniem części, które jeszcze chwilę wcześniej krzyczały i płakały, poruszały się i żyły. Jak oczy mogły znieść widok rzezi, gdy podrzynane były gardła i zdzierana skóra, a kończyny odrywano od kończyn. Jak jego nos wytrzymać mógł ten zapach? Jak to się stało, że nieczystości nie odebrały mu smaku, gdy ten miał kontakt z ranami, wysysając ich soki oraz serum ze śmiertelnych ran? I z pewnością nie są to lwy czy wilki, które zjadamy w odruchu samoobrony – wręcz przeciwnie – ignorujemy to i zarzynamy niewinne, oswojone istoty, które nie posiadają żądeł ani kłów, którymi mogłyby nas zranić. Z powodu kawałka mięsa pozbawiamy ich słońca, światła, całej życiowej ewolucji, do której mają prawo poprzez narodziny oraz życie.
Autor: Plutarch

WIELUŃSKA SCENA MUZYCZNA-NOWA ATLANTYDA

Nowa Atlantyda założona została w 1999 roku przez Malinę (ex-Militarne Przedszkole) i gra do dzisiaj z większym lub mniejszym zapałem. Przez zespół przewinęło się już kilka osób, dwóch perkusistów: Arek W. zwany gibkim wodzem i Dominik S. zwany ryżą strzałą, oraz dwóch basistów Piotr W. znany również jako ciężki sprzęt drogowy i Szymon M. znany jako Szymon M.
W obecnym składzie, który uformował się po rocznej przerwie pod koniec 2006 roku Malina zajął się już tylko tym co wychodzi mu lepiej niż to co wychodzi mu gorzej, a na drugiej gitarze pojawił się miłośnik podrasowanych maluchów Tybek. Sekcję rytmiczną zasiliła młoda krew w postaci Seby i Yogiego wnosząc to cos czego w zespole wcześniej brakowało czyli prostego mocnego rytmu.
Po kolejnych zawiłościach i rozjazdach składu, w 2009 roku zimowaliśmy i od początku 2010 ruszyliśmy z nowym składem, a konkretnie nową sekcją rytmiczną.
Obecny skład:
Malina-wokal,Bolo-gitara,Tybek-gitara,Waluś-bas,Wilku-bębny
http://www.myspace.com/nowaatlantyda

Zwierzęta popełniają samobójstwa.

Polne myszy zatruły się spalinami we własnym samochodzie, wróbel się powiesił, a królik połknął proszki.

Kampania „Goodbye cruel world“ (Żegnaj okrutny świecie) została zrealizowana na zlecenie organizacji China Environmental Protection Foundation. Kreację w postaci trzech printów przygotowała agencja Ogilvy & Mather z Hongkongu.

Każdy z nich przedstawia dramatyczną scenę samobójstwa zwierzęcia. Celem kampanii jest uświadomienie, że środowisko naturalne ma swoje granice wytrzymałości i nawet najbardziej pospolite gatunki zwierząt mogą nie wytrzymać presji cywilizacji i wyginąć. Poszczególne samobójcze epizody opisane są komentarzami:

This rabbit was actually found dead at the side of the road. Could she avoid being run over or was she pushed too far by our relentless destruction of her habitat? How far can we push nature before it simply gives up? (Tego królika znaleziono właściwie na poboczu drogi. Czy mógł uniknąć potrącenia czy też został popchnięty za daleko przez nasze nieustanne nieszczenie jego siedlisk? Jak daleko możemy się posunąć zanim natura zwyczajnie się podda?)

These mice were actually found drowned in a canal. Did they fall in, or did our destruction of their habitat push them over the edge? How far can we push nature before it simply gives up? (Te myszy znaleziono właściwie utopione w kanale. Wpadły tam czy też destrukcja ich siedlisk popchnęła je ku krawędzi? Jak daleko możemy się posunąć zanim natura zwyczajnie się podda?)

This tree sparrow’s death was actually a mystery. When a whole flock of birds fall out of the sky, maybe we should see it as a cry for help. How far can we push nature before it simpy gives up? (Śmierć tego wróbla mazurka jest właściwie tajemicą. Kiedy całe stado ptaków spada z nieba, może powinniśmy dostrzec w tym błaganie o pomoc? Jak daleko możemy się posunąć zanim natura zwyczajnie się podda?)
Paulina Wajszczak

NINA' SCHOOL & WANK FOR PEACE

Dziękujemy wszystkim za udział w koncercie :)

Zapomnij o komórce. Dziś dzień bez telefonu.

Dzwonią o każdej porze dnia i nocy. Przypominają o najważniejszych wydarzeniach. Niektórzy mówią, że są przedłużeniem ręki.
Nie wszystkim jednak to się podoba. Dlatego wymyślono "światowy dzień bez telefonu komórkowego". Inicjatywa polega na wyłączeniu komórki na 24 godziny. I choć nie jest to sformalizowane święto i nie zostało ogłoszone przez żadną z międzynarodowych organizacji, to znajduje wielu chętnych.
Na świecie jest ponad 5 miliardów użytkowników telefonów komórkowych. Według danych GUS, w Polsce komórki ma ponad 30 milionów osób. Psychologowie alarmują, że brak racjonalizmu w posługiwaniu się komórką może prowadzić do uzależnienia od telefonu, nazywanego fonoholizmem.

ŚWIATOWY DZIEŃ TYBETU

6 lipca Jego Świątobliwość Dalajlama, duchowy przywódca Tybetańczyków, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, symbol tybetańskiej walki o wolność i podstawowe prawa człowieka obchodzi urodziny - na całym W tym roku dzień ten jest wyjątkowy ze względu na historyczne przemiany, jakie na rzecz demokratyzacji społeczności tybetańskiej dokonał sam Dalajlama zrzekając się władzy politycznej. Pozostaje jednak wciąż „opiekunem” i reprezentantem Tybetańczyków, którzy od przeszło 50 lat upominają się o wolność i przestrzeganie podstawowych ludzkich praw.świecie obchodzone jako Światowy Dzień Tybetu.


Dalajlama urodził się 6 lipca 1935 roku w wiosce Takcer w północno - wschodnim Tybecie. Jego rodzice, ubodzy chłopi, nazwali go Lhamo Thondup. Dwa lata później, zgodnie z wiekową tradycją, rozpoznano w nim kolejne wcielenie trzynastu poprzednich dalajlamów i Awalokiteśwary, Bodhisattwy Współczucia, który odradza się na tym świecie, by służyć wszystkim istotom. W 1959 roku zostaje zmuszony do ucieczki z rodzinnego kraju i szukania pomocy za granicą. Od tamtej pory jego siedzibą i utworzonego Tybetańskiego Rządu na Uchodźstwie jest położona w Indiach Dharamsala.

Pracownia Działań Alternatywnych poleca film :„Tibet: The Story of a Tragedy”

„Tragedia Tybetu”, reż. Ludovic Segarra, dokumentalny, Francja 1995, 56 min.

Dokument wykorzystuje unikalny archiwalny materiał filmowy, nakręcony w 1938 r. przez niemiecką ekipę badawczą, szukającą dowodów antropologicznych, które potwierdziłyby obowiązujące w nazistowskich Niemczech teorie rasistowskie. Dzięki temu dotrwały do naszych czasów zapisy filmowe obrzędów i dnia powszedniego mieszkańców Tybetu sprzed chińskiej inwazji. Film Ludovica Segarra pokazuje, co stało się z tą prastarą kulturą od utraty przez Tybet niepodległości w 1950 r. do czasów współczesnych, czasów, gdy w wyniku intensywnej chińskiej kolonizacji Tybetańczycy we własnej ojczyźnie stanowią mniejszość.

Link do filmu: http://www.youtube.com/watch?v=0VRneGYpaXc

Przyroda tęskni za człowiekiem

Nowy Jork, godziny szczytu. Policjant stojący w korku dostrzega nagle coś dziwnego pomiędzy samochodami. W samym sercu jednej z największych metropolii świata, na środku ulicy stoi sarna. Policjant zdaje się być jedyną osobą, która widzi zwierzę i zaciekawiony, podchodzi bliżej. „Tęskniliśmy za tobą. Gdzie byłeś?“ mówi sarna. Po chwili potrąca ją taksówka.

Spot pt. „We Miss You“ („Tęsknimy za tobą“)  ma za zadanie skołonić odbiorcę do refleksji na temat jego relacji z przyrodą oraz zachęcić do powrotu do natury.

Dwuminutowy wzruszający film w reżyserii Hanny Marii Heindrich został wyprodukowany przez jej kolegów Steffena Wilhelma oraz Sebastiana Bendela. Cała trójka to studenci szkoły filmowej w Ludwigsburgu (Niemcy). Przyznają, że w przeszłości nie bardzo przejmowali się sprawami środowiska naturalnego, a ich projekt to próba naprawienia tego błędu i pierwszy krok ku odbudowie więzi łączącej ich z Ziemią. Więzi, o której według autorów filmu, wielu ludzi zapomniało.

Większość mieszkańców miast żyje w całkowitym oderwaniu od środowiska naturalnego, rzadko zastanawiając się nad jego problemami, nie mówiąc już o bezpośrednim zaangażowaniu w działania ekologiczne. Twórcy projektu próbują otworzyć odbiorcom oczy na fakt, że choć postęp technologiczny i urbanizacja zniszczyły związek, który istniał między człowiekiem a naturą, to warto spróbować go odbudować.

Film został nagrodzony w Cannes trzema Lwami: dla szkoły filmowej, za najlepszy film krótkometrażowy oraz nagrodą specjalną jury - w ramach Young Directors Award.

Strona filmu: http://www.youtube.com/watch?v=OM_Jcvhu5dw

DZIEŃ PSA

Dzień Psa to stosunkowo mało popularne święto, obchodzone 1 lipca. Pies jest nie tylko najlepszym przyjacielem człowieka (wg J. Billlingsa: „Pies jest jedyną istotą na świecie, która bardziej kocha ciebie niż siebie samego”), ale także miłym stworzeniem, które wykorzystywane jest jako niezastąpione w ratownictwie, poruszaniu się niepełnosprawnym, przewodnikiem czy podczas wykrywania przemytu.
Dzień Psa zatem to doskonała okazja, by dostrzec to, jak ważną rolę odgrywają te zwierzaki w naszym życiu i zastanowić się nad tym, jak psy są traktowane w społeczeństwie.